بزاق
ما به طور معمول املاح زیادی دارد که می‌تواند تحت شرایطی، در مناطقی از
دندان ها ایجاد رسوب کند که با غذا و مسواک کمتر در تماس هستند. این رسوب
بستری مناسب برای جایگزینی میکروب‌هایی می‌شود که به طور طبیعی در دهان
وجود دارند و به مرور جرم دندان تشکیل می‌شود، به طوری که کم‌کم در دهان
قابل مشاهده می گردد.

گاهی این جرم در زیر لثه تشکیل می شود که از
دید مستقیم ما پنهان می ماند و از قسمت زیر، لثه را مورد حمله قرار داده و
آسیب می‌رساند. این جرم‌ها پُر از میکروب‌های مختلف هستند و با مسواک زدن
هم تمیز نمی‌گردند. این جرم، بافت لثه را که محکم به دندان چسبیده کم‌کم
خراب می کند و باعث ناپایداری بستر دندان‌ها می‌شود.

از طرفی جرم
تشکیل شده کم‌کم لثه را فشرده و به طرف پایین می‌برد، ولی چون این عمل با
سرعتی کم انجام می‌شود، بیمار متوجه آن نمی شود و اهمیتی به آن نمی‌دهد.
این امر باعث می‌شود دندان‌ها لق شوند.

با توجه به این توضیحات اهمیت جرم‌گیری بر همگان روشن می‌شود.