(پیامبر تا خدیجه زنده بود زن دیگرى اختیار نکرد)

این مطلب از نظر تاریخ مسلم است که تا خدیجه زنده بودرسول خدا زن دیگرى نگرفت و خدیجه بنا بر قول مشهور و صحیح‏سال دهم بعثت‏یعنى بیست و پنج‏سال پس از این ازدواج‏فرخنده و میمون از دنیا رفت،و زنهاى متعدد و زیاد دیگرى را که‏رسول خدا(ص)به ازدواج و همسرى خویش درآورد همگى پس‏از وفات خدیجه بود،و در جاى خود-در بحث تعدد زوجات‏رسول خدا(ص)-انشاء الله تعالى خواهیم گفت که این داستان‏بهترین دلیل و شاهد بر این مطلب است که انگیزه ازدواج‏هاى‏مکرر رسول خدا پس از وفات خدیجه انگیزه‏هاى سیاسى واجتماعى بوده که آن بزرگوار مى‏خواسته بدین وسیله پیوندهاى‏محکم و بیشترى با افراد سرشناس و قبائل معروف عرب پیداکرده و از این طریق براى پیشرفت اسلام و مکتب مقدس خوداستفاده و بهره بیشترى ببرد بشرحى که بخواست‏خداى تعالى‏پس از این خواهیم گفت.

و گرنه معقول نیست کسى مانند رسول خدا(ص)که از هر گونه امکانات مادى بهره‏مند بوده و همه جاذبه‏هائى را که‏معمولا مورد توجه زنان مى‏باشد همچون فصاحت زبان و زیبائى‏خارق العاده صورت و شهرت فامیلى و شخصیت ذاتى،و در یک‏جمله آنچه خوبان همه داشتند همه را دارا باشد ولى تا سن پنجاه‏سالگى با یک زن بیوه دو شوهر کرده بچه‏دارى که از نظر سن نیزپانزده سال یا چیزى کمتر از او بزرگتر است‏سازگارى کند،وهیچ به فکر ازدواج مجددى نیفتد،و پس از وفات او آنهمه زن‏بگیرد...و باز هم مانند دشمنان مغرض و مخالف اسلام بگوئیم‏هدف آنحضرت در آن ازدواجها استفاده‏هاى مالى و یاکامیابیهاى جنسى بوده و بناچار باید این حقیقت را بپذیریم که‏هدف،همان هدف مقدس ترویج اسلام با استفاده از یک وسیله‏طبیعى و اجتماعى بوده که روى بافت اجتماع آن روز بهترین وسیله‏بوده است.

درسهایى از تاریخ تحلیلى اسلام جلد 2 صفحه 51

رسولى محلاتى

منبع.http://www.hawzah.net