انسانی که هنوز
انسانی که هنوز ...
آن انسانی که هنوز آن‌چه را که به خود نمی‌پسندد، بر دیگران می‌پسندد و هنوز آن‌چه را که به خود می‌پسندد، بر دیگران نمی‌پسندد، از عرفان الهی هیچ بهره‌ای نخواهد برد. آن کس که هنوز نمی‌داند توقّع نتیجه بدون کار، بزرگ‌ترین عامل تباهی‌ِ اخلاقی‌ِ انسانی است و هنوز طعم نظم را در کار نچشیده است، از عرفان به جز حالات لذایذ روانی‌ِ زودگذر نصیبی نخواهد داشت. تا یک انسان از صفات نیکوی خیرخواهی، خیراندیشی، صبر، شکیبایی و ظرفیت در برابر رویدادهای سخت و هنگام روی‌آوردن امتیازات برخوردار نباشد، از گردیدن عرفانی واقعاً محروم خواهد ماند. از یک جهت می‌توان گفت چون عرفان اسلامی عبارت است از: تخلّق به اخلاق الله، لذا توقع این مقام عالی بدون تخلّق به اخلاق فاضله که مقدمه لازم آن است، امکان‌پذیر نیست.
محمد تقی جعفری
فرید صلواتی
کلمات کلیدی :
