مقدمه ای بر زبان C

تاریخچه C

درمورد برنامه فوق به نکات زیر توجه کنید :

- خط اول یک توضیح درمورد برنامه است. در زبان C برای
توضیحات یک خطی از علامت // استفاده می گردد. اما چنانچه توضیحات بیش از
یک خط بود،- آن را با علامت /* شروع کرده و با */ پایان دهید. کامپایلر از
این توضیحات صرفنظر خواهد کرد. این توضیحات باعث می شوند که برنامه شما
خواناتر شده و دیگران بهتر آن را درک کنند.

- هر دستوری که با علامت # شروع شود،- یک دستور C نیست،-
بلکه جزو دستورات پیش پردازنده محسوب می گردد. دستورات پیش پردازنده،-
دستوراتی هستند که توسط کامپایلر قبل از شروع به کامپایل انجام می شوند.
بعنوان مثال دستور #include باعث می شود که تعاریف اولیه مربوط به توابعی
(زیربرنامه هایی) که قصد استفاده از آنها را داریم به برنامه اضافه شود.
در مثال بالا برای استفاده از توابع printf و scanf که در کتابخانه
استاندارد C تعریف شده اند،- فایل سرآمد stdio.h را که این توابع در آن
تعریف شده اند را استفاده کرده ایم.

- هر برنامه C باید دارای تابعی به نام main باشد که
اجرای برنامه از آن شروع می شود و در حقیقت همان برنامه اصلی است. البته
می توان هر تعداد دیگری تابع (زیربرنامه) نیز تعریف کرد،- اما وجود تابع
main الزامی است. دقت کنید که گرچه این تابع پارامتر ورودی ندارد،- اما از
پرانتز باز و بسته تنها استفاده شده است.

- در زبان C هر بلوک برنامه با علامت { آغاز شده و با }
پایان می یابد. این دو معادل دستورات begin و end در زبانهای دیگر ازجمله
پاسکال می باشند که برای سادگی زبان انتخاب شده اند.

- دو خط بعدی به تعریف متغیرهای radius و area می پردازد.
در زبان C قبل از استفاده از هر متغیری باید آن را اعلان نمایید. اعلان
متغیر شامل نام و نوع متغیر است. در مثال فوق،- متغیر radius از نوع عدد
صحیح(integer) و متغیر area از نوع عدد اعشاری (float) تعریف شده اند.

- توابع printf و scanf جزو کتابخانه استاندارد C محسوب
می گردند و به ترتیب برای چاپ اطلاعات در خروجی استاندارد (نمایشگر) و
دریافت اطلاعات از ورودی استاندارد (صفحه کلید) استفاده می شوند. برای چاپ
رشته مورد نظر باید آنها را در داخل علامت " قرار داد. درمورد این توابع
بعداد توضیح خواهیم داد.

- دقت کنید که در پایان هر دستورالعمل از علامت ; استفاده
شده است. در مجموع C یک زبان قالب آزاد است و شما می توانید دستورات را به
هر نحوی که دوست دارید قرار دهید (مثلا چند دستور در یک خط از برنامه).
تنها چیزی که نشاندهنده پایان یک دستور است،- علامت ; است(و نه انتهای خط).

- از آنجا که C یک زبان قالب آزاد است،- می توان با
استفاده از مکان نوشتن دستورات شکل بهتری به برنامه داد. بعنوان مثال دقت
کنید که پس از شروع تابع main،- دستورات حدود 3 کاراکتر جلوتر نوشته شده
اند. به این نحوه نوشتن دستورات دندانه گذاری می گویند. بطور کلی هربار که
بلوک جدیدی آغاز می شود،- باید آن را کمی جلوتر برد. این مسئله باعث جدا
شدن بلوکها از یکدیگر و خوانایی بهتر برنامه می شود.

- در پایان برنامه و در داخل مستطیل خاکستری،- یک نمونه از اجرای برنامه که شامل یک ورودی و خروجی نمونه است،- آورده شده است.

منبع : PrDev.com