بریتانیای کبیر (Great Britain ) - دانشنامه دوستداران حقیقت

بریتانیای کبیر (Great Britain )

ارسال‌کننده : دانش دوست در : 87/10/27 6:8 عصر

از امروز تصمیم گرفتم در مورد کشورهای انگلیسی زبان دنیا هم مطلب بنویسم.همونطور که دانشجویان زبان و ادبیات فارسی باید اطلاعات کاملی از کشورهای فارسی زبان (ایران-تاجیکستان-افغانستان)داشته باشن ما هم طبیعتا باید از کشورهای انگلیسی زبان( موقعیت جغرافیایی - فرهنگ - مشاهیر و ... )اطلاعات کاملی داشته باشیم.واسه همین اول بریتانیا رو انتخاب کردم که کشور منشا زبان انگلیسیه.

 

پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی یا به اختصار پادشاهی متحده (به انگلیسی: United Kingdom و به اختصار: UK) کشوری است واقع در اروپای غربی و به پایتختی شهر لندن. این کشور از چهار بخش تشکیل شده است: سه بخش آن کشورهای باستانی انگلستان و اسکاتلند و ولز هستند که روی‌هم جزیره بریتانیای کبیر (بطور خلاصه بریتانیا) را تشکیل می‌دهند. بخش چهارم ایرلند شمالی است که در جزیره ایرلند قرار دارد.

در بسیاری از منابع ایرانی، کل کشور بریتانیا سهواً انگلستان یا به طور خلاصه انگلیس خوانده می شود. در منابع رسمی باید از عبارتهای «پادشاهی متحد»، «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی»، «بریتانیای کبیر» یا بطور خلاصه «بریتانیا» استفاده کرد. در این متن و متون رسمی دیگر، عبارت انگلیس یا انگلستان فقط به انگلیس در نیمه جنوبی بریتانیا اشاره خواهد داشت.

جغرافیا

بریتانیای کبیر در سواحل شمال غربی اروپا واقع شده است و توسط دریای شمال از شبه جزیره اسکاندیناوی و هلند، و توسط کانال مانش از فرانسه جدا می‌گردد. این کشور از دو جزیره‌ی اصلی تشکیل شده است؛ جزیره اصلی و بزرگ‌تر «بریتانیا» نامیده می‌شود و شامل اسکاتلند، ولز و انگلیس (انگلند) است. جزیره‌ی دیگر «ایرلند» است که توسط دریای ایرلند از بریتانیا جدا می‌شود و شامل ایرلند شمالی (در شمال) و جمهوری ایرلند (در جنوب) می‌باشد. جمهوری ایرلند (ایرلند جنوبی) یک کشور مستقل و عضوی از جامعه اروپا است و بخشی از بریتانیای کبیر محسوب نمی شود.

آب و هوای بریتانیا، مرطوب و معتدل بوده، و میانگین دما در تابستان بین 17 تا 13 درجه و در زمستان بین 7 تا 5 درجه سانتی گراد متغیر است. میزان بارندگی سالانه در نوسان بوده، و در اطراف «منطقه دریاچه» (Lake District) بالاترین میزان را دارد.

76 درصد زمین‌های بریتانیا زیر کشت هستند، و اگرچه عده کمی از جمعیت این کشور به کشاورزی مشغول هستند، اما تولیدات آنها، علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، به خارج نیز صادر می‌شوند. محصولات مهم کشاورزی بریتانیا عبارت‌اند از: گندم – جو – سیب زمینی –گوجه فرنگی – نیشکر و سبزیجات. این کشور دارای چراگاههای دائمی زیادی است که در آنها گوسفند، گاو، خوک و طیور پرورش می‌‌یابد. در اقتصاد بریتانیا، صیادی و جنگلداری جایگاه ویژه‌ای دارد. ذخایر معدنی آن شامل: زغال سنگ که در صنعت تولید برق بکار می‌رود؛ نفت و گاز طبیعی که در مراکز صنعتی، تجاری و مسکونی به مصرف می‌‌رسند، و منیزیم، فسفات – مس و آنتیموان است. صادرات این کشور که شامل: گوشت – لبتیات – کالاهای الکترونیکی - ماشین آلات صنعتی - اتومبیل - کشتی – قطعات و موتور هواپیما - غلات – تنباکو و نفت می‌‌باشد. بریتانیا از خدمات یک شبکه حمل و نقل بسیار گسترده بهره مند است.

نظام حقوقی

پادشاهی متحد بریتانیا دارای 3 نظام حقوقی مشخص است. نظام حقوقی انگلیس محدود به انگلیس و ویلز است. نظام حقوقی ایرلند شمالی که محدود به ایرلند شمالی است، و نظام حقوقی اسکاتلند که در اسکاتلند اجرا می‌شود. قانون اتحاد 1707 بین پادشاهی‌های اسکاتلند و انگلیس که منجر به تشکیل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر شد، استقلال نظام قضایی اسکاتلند از بقیه بریتانیا را تضمین می‌کند.

مراقبت‌های بهداشتی

در بریتانیا به تدریج و با تاسیس سازمان ملی تامین بهداشت و درمان (1948) در دوره دولت کارگری نایرون بوین گسترش خدمات رایگان پزشکی و بهداشتی آغاز شد ،بودجه سازمان مزبور که از محل مالیات مستقیم شهروندان بریتانیایی تامین می‌شود در طی پنج دهه گذشته همواره سنگین‌ترین بخش بودجه را به خود اختصاص داده‌است ،سازمان ملی تامین بهداشت و درمان که هم اکنون در بریتانیا به عنوان یک میراث ملی محصوب می‌گردد منتقدانی نیز دارد آنان معتقدند این سازمان در قرن 21 پاسخگوی احتیاجات و انتظارات مردم نیست و تامین هزینه‌های آن خارج از توانایی مالی دولت قرار دارد

واحد پول

واحد پول بریتانیا پوند استرلینگ (Pound Sterling) است که با نماد £ شناخته می‌شود. پول مسکوک در تمامی بریتانیای کبیر یکی است و توسط بانک مرکزی بریتانیا (Bank of England) تولید و توزیع می‌شود. اما بانکهای اسکاتلند و ایرلند شمالی مجاز هستند اسکناس‏های خود را چاپ و توزیع کنند. تمامی این اسکناس‏ها علیرغم تفاوت ظاهری «پوند استرلینگ» هستند و از نظر ارزش برابرند (هرچند که در بازارهای غیررسمی ارز ایرلند با قیمتهای متفاوت عرضه می‏شوند

پرچم بریتانیای کبیر

کشور پادشاهی متحد در سال 1707 میلادی در پی اتحاد پادشاهی انگلستان در جنوب و پادشاهی اسکاتلند در شمال بریتانیا به وجود آمد. پرچم مشهور بریتانیا از ترکیب پرچمهای این دو پادشاهی ایجاد شده است: پرچم سنت اندروز (اسکاتلند) دارای زمینه آبی با ضربدر سفید، و پرچم سنت جرج (انگلیس) دارای زمینه سفید و صلیب سرخ. پرچم سنت پتریک (ضربدر سرخ) بعداً به عنوان نماد ایرلند شمالی به پرچم اتحاد افزوده شد. این پرچم «پرچم اتحاد» نام دارد که به زبان انگلیسی Union Jack و Union Flag نامیده می‌شود.

نقش پرچم بریتانیا در طول 300 سال گذشته در پرچمهای کشورهای بسیاری از جمله هند، استرالیا، زلاندنو، قبرس، آمریکا، فلسطین، کنیا، نیجریه، سیلان، جامائیکا، کانادا و سنگاپور وجود داشته است. در سال 1999 پس از بازپس دادن هنگ کنگ به جمهوری خلق چین، نقش پرچم بریتانیا از پرچم هنگ کنگ حذف شد.

امروزه چهار کشور استرالیا، زلاندنو، فیجی و تووالو کماکان نقش پرچم بریتانیا را در پرچم ملی خود حفظ کرده‌اند. این نقش همچنان در پرچم برخی از استان‌های کانادا (بریتیش کلمبیا، مانیتوبا و آنتاریو) و پرچم ایالت هاوایی در ایالات متحده آمریکا حضور دارد.

گروه کشورهای همسود

بریتانیا در راس اتحادیه کشورهای همسود (مشترک المنافع) قرار دارد. ارگان کشورهای مشترک المنافع شامل 53 کشور مستقل است که همه آنها به جز موزامبیک و کامرون قبلاً مستعمره امپراتوری بریتانیا بوده اند. چهارچوب همکاری کشورهای این ارگان بر اساس اعلامیه سنگاپور مصوب سال 1971 حول توسعه ارزشهای مشترک مانند حقوق بشر، حکومت قانون، آزادی های فردی، مساوات، دموکراسی، تجارت آزاد، صلح جهانی و همکاری های چندجانبه است.

درحال حاضر ملکه الیزابت دوم نماد همبستگی میان تمامی 53 عضو ارگان کشورهای همسود است. عضویت در این ارگان به عنوان اتحاد سیاسی تلقی نمی شود و پذیرش ملکه الیزابت دوم به عنوان نماد ارگان به معنای پیروی سیاسی کشورهای عضو از بریتانیا نیست.

در عین حال، بالاترین مقام تشریفاتی دربار بریتانیا (ملکه الیزابت دوم) عنوان «ریاست کشور» را در 16 عضو کشورهای همسود دارا است. این کشورها به اصطلاح «قلمرو همسود بریتانیا» خوانده می شوند. مقام ریاست کشور مقامی تشریفاتی است و در عمل کارهای روزمره کشورهای قلمرو از طریق دولت انتخابی به ریاست نخست وزیر انجام می شود. این کشورها شامل استرالیا، زلاندنو، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو (اقیانوسیهکانادا (آمریکای شمالیبلیز (آمریکای جنوبی)، و آنتیگوا و باربودا، باهاما، باربادوس، گرنادا، جامایکا، سنت کیتز و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین (هند غربی و جزایر کارائیب) هستند.

بازیهای المپیک کشورهای همسود

هرچهار سال یکبار بازیهای کشورهای همسود در یکی از شهرهای اعضا برگزار می‌شود. بازیهای کشورهای همسود بزرگ‌ترین رویداد ورزشی بعد از بازی های بین المللی المپیک است. ایده برگزاری این بازیها در سال 1891 مطرح شد، در سال 1911 به بهانه تاجگذاری «جُرج پنجم» پادشاه بریتانیا بین تیمهای استرالیا، آفریقای جنوبی، کانادا و بریتانیا انجام گرفت، و از سال 1930 به همه اعضای کشورهای همسود تعمیم یافت.

در دهه اخیر شهرهای کوالالامپور در مالزی (1998)، منچستر در بریتانیا (2002)، و ملبورن در استرالیا (2006) میزبان این بازیها بوده اند. میزبان بازیهای سال 2010 و 2014 به ترتیب شهرهای دهلی نو در هند و گلاسگو در بریتانیا خواهند بود.

 رانندگی در کشورهای همسود

در تمامی کشورهای همسود (به استثنای کانادا) رانندگی مانند بریتانیا از سمت چپ جاده انجام می شود و اتومبیل ها معمولاً فرمان راست هستند.

 آمار کشورهای همسود

53 عضو ارگان کشورهای همسود (مشترک المنافع) روی هم 1?9 میلیارد نفر جمعیت دارند که تقریباً معادل 30? جمعیت کره زمین است. تولید ناخالص ملی این گروه معادل 7?8 ترلیون دلار معادل 16 درصد اقتصاد جهانی است. مساحت کل کشورهای همسود 31?5 میلیون کیلومتر مربع معادل یک سوم خشکی های زمین است. پهناورترین کشورهای عضو ارگان همسود کانادا (9?8 میلیون کیلومتر مربع)، استرالیا (7?7 میلیون کیلومتر مربع) و هند (3?1 میلیون کیلومتر مربع) هستند.

بریتانیای کبیر (جزیره)

بریتانیای کبیر بزرگترین جزیره از مجموعه جزایر بریتانیا و نیز بزرگترین جزیره در اروپا و نهمین جزیره بزرگ دنیا است. بریتانیای کبیر همچنین با جمعیتی برابر با 58 میلیون نفر، سومین جزیره پرجمعیت بر کره زمین و پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا است.

این جزیره که در شمال غربی قاره اروپا و در کنار ایرلند جای دارد، بزرگ‌ترین بخش از سرزمین کشوری که با نام پادشاهی متحده شناخته می‌شود، را تشکیل داده است. بیش از 1?000 جزیره کوچک‌تر و جزیرکچه (جزایر بسیار کوچک)، جزیره بریتانیا را در برگرفته‌اند. انگلستان، اسکاتلند و ولز بیشترین فضای جزیره را در اختیار دارند




کلمات کلیدی :