آیا شوره ی سر یک بیماری است ؟

شوره
 سر تظاهری شایع در سنین نوجوانی و جوانی است که موقع شانه کردن موهای سر،
دانه های ریز سفید رنگ روی شانه شخص می ریزد و چنانچه به کف سر و موهای سر
نگاه شود این ذرات سفید رنگ دیده می شود. نقاط دیگری از بدن ، به غیر از
سر با شیوع کمتری می توانند مبتلا به شوره شوند . مانند گوشها، صورت ،
خصوصاً ناحیه ابروها و کناره بینی ، ناحیه جناغ سینه و ... .

از نظر
پزشکی شوره بیماری نیست . بلکه یک حالت خاص از پوست است که در حین بلوغ به
علت ترشحات هورمون های طبیعی جنسی در افرادی که استعداد خانوادگی دارند
دیده می شود . بیشترین شیوع شوره در افراد سبزه و با چشمان قهوه ای است .
شوره درمان قطعی ندارد ولی با درمانهای طبی موقتاً بهبود می یابد و مانند
سایرپدیده های نوجوانی مانند جوش غرور جوانی پس از چند سال خود به خود
بهبود می یابد .

شوره باعث ریزش مو و یا طاسی نخواهد شد . مگر در
مواردی که به علت خارش مستمر در سر ، میکروب های فرصت طلب در این زمینه
مناسب رشد کرده و باعث عفونی شدن پوست سر شوند .

در این صورت در اثر
طولانی شدن عفونت و عدم درمان ، امکان از بین رفتن فولیکول ( قسمت انتهایی
مو که سبب رشد آن می شود ) مو و طاسی سر وجود دارد .

شوره سر خود به
خود حالات تشدید و تخفیف دارد ، معمولاً در هوای سرد به دلیل پایین بودن
رطوبت محیط زندگی و کاهش نور خورشید ، شوره سر  شدت می یابد .

از
آنجا که مبتلایان به شوره بیشتر جوانان هستند با مشاهده شوره دچار اضطراب
می شوند . لذا پزشکان به آنها اطمینان می دهند شوره سر یک پدیده موقتی
بوده و در عرض یک یا دو سال خود به خود محو می شود و نگرانی از بابت ریزش
مو و کاهش حجم مو نداشته باشند . موارد خفیف شوره سر را می توان تحت کنترل
در آورد . شامپوهای مختلف حاوی ماده سِلِنیُم سولفاید ، زینک ( روی ) ،
اسید سالی سیلیک و گوگرد موقتاً  باعث بهبود می شوند . هر چند مصرف مداوم
این گونه شامپوهای طبی توصیه نمی شود .

هنگامی که علاوه بر شوره ،
خارش شدید سر هم وجود داشته باشد نیاز به درمان تکمیلی توسط پزشک می باشد
تا علاوه بر تجویز شامپوهای مناسب طبی از داروهای موضعی خوراکی هم استفاده
شود.