قسمت سوم از مقاله ی زنان نامدار تاریخ

6- در آسیای صغیر

تله زیلا (telesilla)

شاعره
و قهرمان اعصار نیمه افسانه‌ای که معاصر و یا نزدیک جنگ‌ها بین یونان و
ایران می‌باشد. تله زیلا در کنار موطن خود آرگوس (Argos یکی از شهرهای
پلوپونز peloponese واقع در نزدیک خلیج nauplie) همان نقشی را که تیر ته
(tyrtee شاعر آتنی هفت قرن قبل از میلاد که توسط اشعار و آوازهای خود
شجاعت اسپارتی‌ها را در جنگ messenieu تحریک نمود) در اسپارت یا لاسه دمون
(lacedemone) ایفاء نمود، بازی کرد. این شاعره با آوازهای غنائی خود شجاعت
سربازان آرگوس را علیه پادشاه اسپارت بنام کله اومن ( 510 سال قبل از
میلاد) که شهر مزبور را محاصره نموده بودند، تهییج کرد. باین کار هم قناعت
ننموده و در رأس زن‌های شهر آرگوس قرار گرفت و سلاح در دست محاصره کنندگان
را به عقب نشینی وادار کرد و باین ترتیب میهن خود را از دست اسپارتی‌ها
نجات داد. نباید فراموش نمود که سیصد‌ سال بعد وقتی که پیروس (pyrrhus
کشور epire را در قسمتی از یونان تشکیل داد و علیه رومن‌ها جنگید، برای
تصرف آرگوس رفت ولی در آنجا کشته شد) باین شهر رسید بر اثر یک قطعه آجر که
توسط زن پیری از پشت بام به طرف او پرتاب گردید، مقتول گردید.

7- در رم

الف- اوره لیا ویکتورینا (Aurelia victorian)

در رم اوره لیا مادر اسلحه می‌خوانند. اوره لیا لژیون‌های رومی را فرماندهی می‌کرد و امپراطورها را برای حکومت به رم انتخاب می‌نمود.

ب- کله لی (clelie)

در
سال 507 قبل از میلاد کله‌ لی که دختری از اهالی روم بود. به پادشاه
اترسک‌ها (Etruspues) که پورسنا(Porsenna) نامیده می‌شد، گروگان داده شده
بود. پورسنا شهر رم را از قله ژانیکول (janicule) به منظور برقراری مجدد
سلطنت تارکن‌ها(Tarpuins) تهدید می‌کرد. بایستی توجه داشت که هفتمین و یا
آخرین پادشاه روم بنام تارکن بزرگ که با استبداد و خشونت بی‌اندازه سلطنت
کرده بود، بوسیله برتوسBrutusاز حکومت بر کنار گردیده بود. کله‌ لی برای
اینکه برای اینکه رم را متوجه این خطر سازد از نزد پورسنا سواره به طرف
روم فرار کرد و از رودخانه تیبر Tibre گذشت و وارد روم گردید. کنسول روم
بنام والریوس (Valerius) که از شجاعت او متحیر شده بود، او را دو مرتبه به
علت اینکه گروگان بود، به نزد پورسنا بازگردانید. با اینکه کله‌ لی یک
سرباز نبود ولی عمل متهورانه‌اش سبب شد که بین طرفین صلح برقرار شود و
رومن‌ها برای این عمل قهرمانی او یک احترام استثنائی قائل شدند و مجسمه او
را در حالیکه سورا اسبی بود در قلعه راه مقدس (La voie sacree) قرار داده
و ستایش کردند.

پ- سه وینا اولپیا (Seveina Ulpia)

سه
وینا اولپیا زن امپراطوری رم اوره لی ین (Aureline در شرح حال زنوبی ملکه
پالمیر ذکر گردید) در تمام لشکرکشی‌هائی که شوهرش به نقاط مختلف کرد او را
همراهی نمود و در مواقع جنگ در کنار شوهرش جنگید. در یکی از جنگ‌های بین
اوره لین و پالمیری‌ها، با ملکه زنوبی روبرو گردید.

8- در بریتانیا

 

بو آدیسه (Boadicee یا Boudiecca یا Bodicca)

بریتانیای کبیر نیز هنگامی که بنام برتانی نامیده می‌شد. زنان مشهور بخود دیده است. یکی از آنها زنی بنام بو آدیسه می‌باشد.

بو آدیسه زن پادشاه اینها (Icenes) بنام پرزیوتاگ (Prasutogue 51 ساله) در عصر استیلای رومی‌ها بر برتانی بود.

 در
هنگامی مرگ اختیارات حقوقی خود را بشرطی به نرون (Neron68 تا 54 میلادی)
واگذار نمود که زنش بو آدیسه به عنوان ملکه جانشین او گردد. پرزیوتاگ
امیدوار بود که باین ترتیب مانع اشغال کشورش بوسیله ارتش‌های رومن‌ها شود.
ولی نرون نه تنها بشرط مزبور اعتنا ننمود و نه فقط ملکه را تحت حمایت خود
نگرفت، بلکه او را در میان سربازان خود رها نمود که مورد اهانت قرار گیرد
هنگامی‌که بو آدیسه را با شلاق می‌زدند، بچشم خود دیدند که دو دختر او را
رومن‌‌ها مورد تجاوز قرار داده‌اند.

با رسیدن این خبرهای نفرت‌انگیز
افراد ملتی که مورد بی‌احترامی قرار گرفته بود، بپا خاستند و یک ارتش 120
هزار نفری تحت فرماندهی بو آدیسه کلنی رومن‌ها را بنام کومالودونوم
(Comaludunum) گرفته، لژیون نهم رومی را شکست داده و لوندی نیوم
(Londinium) و ورولامیوم (Verulamium) را اشغال نمودند و بنا به‌گفته‌ی
تاسیت (Taciteمورخ لاتن 55 تا 120 بعد از میلاد) هفتاد هزار رومن و یا
متفقین آنها را خفه کردند.

ولی کنسول رم بنام سوان تونیوس
(Suentonius Paullinus) با عده تازه نفسی به برتانی مراجعت کرد و بو آدیسه
شکست خورد و او را در یکی از جنگ‌ها کشته یافتند و بنا به روایت دیگری او
خود را مسموم نمود. دختران او نیز در همان موقع، در حالیکه می‌گفتند تلخی
این زهر کمتر از تلخی ظلم و شقاوت می‌باشد خود را مسموم نمودند.

9- در آلمان

وله دا (Velleda)

در آلمان وله‌دا که از اقوام بروک‌ ترها (Bructeres) یا وستفالی (Vespasien) است، به پیغمبر زن مشهور می‌باشد.

در زمان امپراطور روم و سپازین (Vespasien از 69 تا 79 میلادی) اهالی رن (Rhin) حقیقتاً او را مانند پیغمبری می‌پرستیدند.

در
سال 70 هنگام طغیان هلندی‌ها این زن در کنار سیوی لیس Civilis رئیس
باتاوها ( s Bataveeقسمتی از آلمانی‌ها که از زمان سزار در هلند کنونی
ساکن بودند) و در شکست لژیون‌های مومیوس لوپوگوسMummius Lupereusدر کشور
کلووها (Cleves واقع در پروس) شرکت نمود.

ابتدا در همه جا موفقیت
بدست آمد، ولی بعد که گلواها متفقین خود را رها کردند دوره عدم موفقیت او
شروع شد. با آنکه سی وی لیس با رومن‌ها قرار داد صلح بست، ولی وله دا
(Velleda) یک تنه جنگ را ادامه داد. در این موقع اشخاصی که تابع او بودند
چون به علت جنگ تلفات زیادی داده و برای ادامه دفاع در خود توانائی لازم
را حس نمی‌کردند، او را رها نموده و تسلیم دشمن کردند. وله‌دا سبب شهرت و
پیروزی دومی سین (Domitien امپراطور رم و پسر و سپازین) شد و در هنگام
اسارت در رم درگذشت. وله دا قهرمان کتاب مارتیر Martyrsشاتوبری
یان Chateaubriand نویسنده فرانسوی می‌باشد.

ادامه دارد...

نویسنده : دکتر میر حسن عاطفی

منبع.موسسه تبیان