کشف بقایای گمشده اهرام در مصر
سبک معماری این اهرام مربوط به سلسله پنجم از پادشاهی قدیم مصر می باشد. مدتی قبل در خبرها آمده بود: باستان شناسان مصری بقایای هرم جدیدی را در منطقه "الثقاره" در بیست کیلومتری قاهره کشف کردند.
اما راز این هرم چه بود؟
باستان شناسان مصری از کشف هرم گمشده ای با قدمت 4000 سال خبر دادند. گفته می شود این هرم 200 سال قبل توسط باستان شناسی کشف شد ولی دیگر هیچ وقت اثری از آن دیده نشد.
زهی حواس باستان شناس ارشد مصری گفت: این هرم توسط پادشاهی به نام مینکهور، یکی از فراعنه گمنام که تنها 8 سال حکومت کرد، ساخته شده است.
در سال 1842 باستان شناسی آلمانی به نام کارل ریچارد لپسوس در میان جستجویش در الثقاره به این هرم اشاره کرده است و آن را شماره 29 و هرم بی سر نامیده است. زیرا تنها پایه هرم باقی مانده است. اما شن های صحرایی این هرم را پوشاند و پس از آن هیچ باستان شناسی نتوانست مقبره مینکهور را بیابد.
این تیم همچنین از کشف بخشی از جاده ای خبر دادند که از آن برای جشن های دسته جمعی استفاده می شده و راهبان بلندپایه صورتشان را با ماسک می پوشاندند و گاوهایی را که قربانی و مومیایی شده بودند را برای پرستش، حمل می کرده اند.
پایه هرم، یا آنطور که باستان شناسان می گویند: قسمت رویی بنا، بعد از یکسال و نیم تلاش تیم زهی حواس از زیر تپه شنی با ارتفاعی حدود 8 متر بیرون کشیده شد.
حواس می گوید سبک معماری این اهرام مربوط به سلسله پنجم از پادشاهی قدیم مصر می باشد. دوره ای که در سال 2465 قبل از میلاد آغاز و در 2325 قبل از میلاد پایان یافت. اگر اینگونه باشد، این هرم دو قرن بعد از اهرام جیزه ساخته شده است.
شاهد دیگری بر اثبات زمان ساخت هرم، سنگ گرانیت خاکستری کشف شده به عنوان سرپوش تابوت بود که در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفته. پایه ی مستطیل شکل هرم و گودالی به عمق چهار و نیم متر در کف بنا، نشانه کوچکی از ابهت هرم در زمان خود است. انبوهی از سنگهای عظیم الجثه که بسیاری از آنها هنوز در زیر شن و غبار دفن شده اند، دیوارها و ورودی هرم و تالار تدفین را در داخل هرم نشان می دهند.
باستان شناسان نشانی از نام فرعون به زبان هیروگلیف در این هرم نیافتند. اما حواس می گوید تاریخ تخمینی ساخت هرم، نشان می دهد که به مینکهور متعلق است.
کار بر روی این سایت باستانی ادامه دارد و حواس امید دارد با از زیر خاک بیرون آوردن هرم های کوچک اطراف مقبره مینکهور، سنگ نبشته هایی برای اثبات این ادعا پیدا کند.
از سوی دیگر، جاده ی کشف شده در کنار این هرم، مربوط به دوره بطلمیوس یعنی 300 قبل از میلاد است. اشخاص روحانی باید گاو مقدس را در این جاده به سوی گور زیرزمینی اش حمل می کردند.
مصریان باستان گاو را مقدس میشمردند و آن را تجسمی از خدای شهر ممفیس می دانستند که با باروری و حاصلخیزی و پرستش خورشید نیز نسبت داشت. گاو مقدس گاوی با رنگ سیاه عمیق و نشان سفیدی در بین شاخهایش بود. توسط یک فرد روحانی انتخاب و تا پایان عمرش مورد احترام بود. بعد از مرگ، مومیایی و در گورستانی زیرزمینی دفن می شد.
این اکتشاف، بخش مهمی به اطلاعات تاریخی درباره پادشاهی قدیم و رسومات سنتی اضافه نمود. با وجود اینکه باستان شناسان قریب به 200 سال است که در مصر مشغول اکتشاف هستند، اما به گفته حواس تنها یک سوم آنچه در زیر خاکهای الثقاره وجود دارد، کشف شده است.
yahoo.com
اما راز این هرم چه بود؟
باستان شناسان مصری از کشف هرم گمشده ای با قدمت 4000 سال خبر دادند. گفته می شود این هرم 200 سال قبل توسط باستان شناسی کشف شد ولی دیگر هیچ وقت اثری از آن دیده نشد.
زهی حواس باستان شناس ارشد مصری گفت: این هرم توسط پادشاهی به نام مینکهور، یکی از فراعنه گمنام که تنها 8 سال حکومت کرد، ساخته شده است.
در سال 1842 باستان شناسی آلمانی به نام کارل ریچارد لپسوس در میان جستجویش در الثقاره به این هرم اشاره کرده است و آن را شماره 29 و هرم بی سر نامیده است. زیرا تنها پایه هرم باقی مانده است. اما شن های صحرایی این هرم را پوشاند و پس از آن هیچ باستان شناسی نتوانست مقبره مینکهور را بیابد.
این تیم همچنین از کشف بخشی از جاده ای خبر دادند که از آن برای جشن های دسته جمعی استفاده می شده و راهبان بلندپایه صورتشان را با ماسک می پوشاندند و گاوهایی را که قربانی و مومیایی شده بودند را برای پرستش، حمل می کرده اند.
پایه هرم، یا آنطور که باستان شناسان می گویند: قسمت رویی بنا، بعد از یکسال و نیم تلاش تیم زهی حواس از زیر تپه شنی با ارتفاعی حدود 8 متر بیرون کشیده شد.
حواس می گوید سبک معماری این اهرام مربوط به سلسله پنجم از پادشاهی قدیم مصر می باشد. دوره ای که در سال 2465 قبل از میلاد آغاز و در 2325 قبل از میلاد پایان یافت. اگر اینگونه باشد، این هرم دو قرن بعد از اهرام جیزه ساخته شده است.
شاهد دیگری بر اثبات زمان ساخت هرم، سنگ گرانیت خاکستری کشف شده به عنوان سرپوش تابوت بود که در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفته. پایه ی مستطیل شکل هرم و گودالی به عمق چهار و نیم متر در کف بنا، نشانه کوچکی از ابهت هرم در زمان خود است. انبوهی از سنگهای عظیم الجثه که بسیاری از آنها هنوز در زیر شن و غبار دفن شده اند، دیوارها و ورودی هرم و تالار تدفین را در داخل هرم نشان می دهند.
باستان شناسان نشانی از نام فرعون به زبان هیروگلیف در این هرم نیافتند. اما حواس می گوید تاریخ تخمینی ساخت هرم، نشان می دهد که به مینکهور متعلق است.
کار بر روی این سایت باستانی ادامه دارد و حواس امید دارد با از زیر خاک بیرون آوردن هرم های کوچک اطراف مقبره مینکهور، سنگ نبشته هایی برای اثبات این ادعا پیدا کند.
از سوی دیگر، جاده ی کشف شده در کنار این هرم، مربوط به دوره بطلمیوس یعنی 300 قبل از میلاد است. اشخاص روحانی باید گاو مقدس را در این جاده به سوی گور زیرزمینی اش حمل می کردند.
مصریان باستان گاو را مقدس میشمردند و آن را تجسمی از خدای شهر ممفیس می دانستند که با باروری و حاصلخیزی و پرستش خورشید نیز نسبت داشت. گاو مقدس گاوی با رنگ سیاه عمیق و نشان سفیدی در بین شاخهایش بود. توسط یک فرد روحانی انتخاب و تا پایان عمرش مورد احترام بود. بعد از مرگ، مومیایی و در گورستانی زیرزمینی دفن می شد.
این اکتشاف، بخش مهمی به اطلاعات تاریخی درباره پادشاهی قدیم و رسومات سنتی اضافه نمود. با وجود اینکه باستان شناسان قریب به 200 سال است که در مصر مشغول اکتشاف هستند، اما به گفته حواس تنها یک سوم آنچه در زیر خاکهای الثقاره وجود دارد، کشف شده است.
yahoo.com
لینک منبع.http://www.farya.com
کلمات کلیدی :
