شرکت در جنگ فجار
جنگهاى فجار ازحوادث مشهور عهد جاهلیت و دوران قبل از اسلام است. موضوع این بود که گفتیم عرب که پیوسته در صحارى سوزان خود به غارتگرى و جنگ و نزاع اشتغال داشتند. تعهد کرده بودند که چهار ماه رجب، دىالقعده، دىالحجه و محرم دست از جنگ و کشتار بکشند، و در بازارهایخود به خرید و فروش وو مفاخرت و شعر و خطابه بپردازند. ولى چهار بار حرمت احترام ماههاى حرام شکسته شد، و اعمالیانجام گرفت که کار به جنگ کشید. فجار از فجور یعنى اعمال ناشایستى گرفته شده است که در آن ماههاى محترم به وقوع پیوست.
در چهارمین جنگ فجار که تا چهار سال ادامه یافت، پیغمبر هم شرکت داشت. سن پیغمبر در ایام جنگ چهارم به اختلاف روایات چهارده یا پانزده یا بیستسال بوده است.
شاید این اختلاف روایات به واسطه مدت این جنگها پدید آمده است که شراره آن در مدت چهار سال شعلهور بود.
جنگ در میان قبیله هوازان و قریش و قبیله کنانه همپیمان قریش روى داد. پیغمبر در این جنگ که تمام افراد پیر و جوان قبیله قریش به طرفدارى از همپیمان خود «کنایه» شرکت داشتند، در گرما گرم جنگ تیرهاى دشمن را از عموهایش برطرف مىساخت. معناى این سخن این است که شخصا به طرف کسى تبر اندازى نکرد، و کسى را نکشت و تنها از جان عموها دفاع مىکرد.
تاریخ اسلام صفحه 65
على دوانى
کلمات کلیدی :
